4 yıldır sakin sakin kabuğuma çekilmiş yaşarken karşılaştığım en zor dizi oldu. 20 yılda 4 defa deneyimlediğim zor süreçleri yeniden yaşatan bir yapım. İlki çok ağır gelse de sonrasında ” hehe benim bünye yaşam tarafında ” diye rahatlatıyor insan kendini. Bizim hastanelerde en zoru da diğer hastaların farklar üzerinden rol çalması durumları, büyük bencillikleri. Aa kızım senin çocuğun olmamış, aa kızım çok da gençsin, aa kızım çocuğun daha çok küçükmüş … Bu tarz durumlarda saçmalığı durdurmak için kırıcı olmayan ama andan sonra anlamlandıracağı cümleleri seçin. Böyle yaklaşan bir hasta teyzeye ” cennette patlıcan yoksa yaşadık” demiştim. Yaşamın doğum ile ölüm arasındaki süreç olduğunu unutamamak itici oluyor, bilginize.
Duyguyu acayip veren oyuncular hepsine bayildim .Son bölüm hem gülerek hem ağlayarak izlemeye hazır olun .Sıradışı dizileri seviyorum .Keyifliydi .Çocukluk travması ve yetişkinlikte ki hastalık çok güzel işlenmiş .
filmi ismine göre yargıladım ve fena yanıldım. eğer bir yakınınız bu illetle savaşıyorsa izlemesi gerçekten zor! genel olarak beğendiğim bir dizi oldu, foreshadowing detayları iyiydi. travma ve sonrasındaki hayatta kalma savaşı iyi işlenmiş. film kapağında 3 5 dangoz ilk bölümden sallamış onlara da selam olsun. bir de bazen kalp krizi geçirip ölen insanlara imreniyorum 2 yıl boyunca hastane ezberlemek zorunda kalmamları büyük nimet ama farkında değiller
Canım anneciğim 4 yıl önce ve canım kayınvalidem 1 yıl önce; ikisi de benzer süreci yaşadıktan sonra elleri ellerimde gitti. Öyle bir hale getiriyor ki bu illet insanları; yaşayanın gözündeki umut kırıntısına bir gün sevinçten ağlarken ertesi gün üzülüyor, kızıyorsunuz. Umut bittiğinde… Son günlerini, hatta saatlerini yaşayan yakınlarınız neden daha hızlı ölmüyor ve acı çekiyor diye onlara içerliyor, tanrıya kızıyorsunuz. Öyle bir illet çünkü bu. Annem’e bakarken hastane odasında “eğer ufacık bir iyiliğim dokunduysa birine annemi hemen alır mısın yanına, adilik yapmana gerek yok artık, anladık” gibi bir dua etmiştim ve ne olduysa 6 günde toplam 9-10 saat uyuyan ve uykuya dirençli ben o duadan sonra uyuya kaldım 35 dk. O 35 dk’da annem kalkmış, yastığını ayak ucuna koymuş, bir şeylerin yerini değiştirmiş ve satürasyonu 40 iken uyandım. Baktım cenin pozisyonunda ve ben aaa rahat uyuyor diye sevinirken yanına gittim, ama o da gitmek üzereydi. Öyle bir sarstım ki onu kendine geldi ve gülümsedi bana 32 diş, elimi okşadı, sonra bilinci kapandı. Ben yerimde zıplarken ve doktorlar müdahale ederken “sadece 35 dk uyumuştum” diye bağırıyordum. Öyle işte… 4 yıl geçti, acaba bana seslendi mi, ne düşündü diye düşünüyorsunuz içinizde sivri köşeli, ağır bir taş varmışçasına. Keşke iyi insanlar yatağında huzurla uykuya dalmışken tık diye gitse… En güzel ölüm bu, ölümün de güzeli oluyor çünkü..
Duyguyu acayip veren oyuncular hepsine bayildim .Son bölüm hem gülerek hem ağlayarak izlemeye hazır olun .Sıradışı dizileri seviyorum .Keyifliydi .Çocukluk travması ve yetişkinlikte ki hastalık çok güzel işlenmiş .
4 yıldır sakin sakin kabuğuma çekilmiş yaşarken karşılaştığım en zor dizi oldu. 20 yılda 4 defa deneyimlediğim zor süreçleri yeniden yaşatan bir yapım. İlki çok ağır gelse de sonrasında ” hehe benim bünye yaşam tarafında ” diye rahatlatıyor insan kendini. Bizim hastanelerde en zoru da diğer hastaların farklar üzerinden rol çalması durumları, büyük bencillikleri. Aa kızım senin çocuğun olmamış, aa kızım çok da gençsin, aa kızım çocuğun daha çok küçükmüş … Bu tarz durumlarda saçmalığı durdurmak için kırıcı olmayan ama andan sonra anlamlandıracağı cümleleri seçin. Böyle yaklaşan bir hasta teyzeye ” cennette patlıcan yoksa yaşadık” demiştim. Yaşamın doğum ile ölüm arasındaki süreç olduğunu unutamamak itici oluyor, bilginize.
Oha ağır dramaya döndü hiç beklemiyordum. Sevdiğiini kaybedenler için çok izlemesi çok ağır. Yalnız kadının travmasını bu yaşa kadar gömmesi ve sex ile açığa vurması çok vurucu olmuş. Hakikaten zor işler. Sevdiğiniz kadınlara sevgililer anneler falan ne günde hediye almaktansa iyi bir hastaneden checkup ısmarlayın. Bu bilinç düzeyine ulaşalım. Hakikaten meme öyle bişey ki durduk yerde kanser üretiyor. Çok üzücü
Çok sevdiğim bir arkadaşımı kanser nedeniyle kaybettim. Gerçekten çok iyi, çok güzel, yaşam dolu bir kadındı. Son ana kadar iyileşince yapacaklarını planlıyordu. Ülkemizde bu dizideki imkanlar sağlanmıyor. Kanser olduğu için kocası tarafından terkedilen kaç kadın oldu. Arkadaşım şanslıydı eşi son ana kadar yanında kaldı, evde ilgilenildi. Son zamanlarında görüşmeyi kabul ettiği çok aza sayıda arkadaşından biriyim. Saçını boyatmak istedi, kuaför ayarladım evinde saçını boyadık. Vefat ettiğini söylediklerinde koştum, yüzünü açıp öptüm, cenazesini yıkamaya yardım ettim. Öyle güzel görünüyordu ki uyuyan bir bebek gibiydi. Eğer gerçekten tedavisi varsa ve sadece para için insanlara acı çektiriyorlarsa diye düşünmeden duramıyorum.
Popüler Yorumlar
4 yıldır sakin sakin kabuğuma çekilmiş yaşarken karşılaştığım en zor dizi oldu. 20 yılda 4 defa deneyimlediğim zor süreçleri yeniden yaşatan bir yapım. İlki çok ağır gelse de sonrasında ” hehe benim bünye yaşam tarafında ” diye rahatlatıyor insan kendini. Bizim hastanelerde en zoru da diğer hastaların farklar üzerinden rol çalması durumları, büyük bencillikleri. Aa kızım senin çocuğun olmamış, aa kızım çok da gençsin, aa kızım çocuğun daha çok küçükmüş … Bu tarz durumlarda saçmalığı durdurmak için kırıcı olmayan ama andan sonra anlamlandıracağı cümleleri seçin. Böyle yaklaşan bir hasta teyzeye ” cennette patlıcan yoksa yaşadık” demiştim. Yaşamın doğum ile ölüm arasındaki süreç olduğunu unutamamak itici oluyor, bilginize.
Duyguyu acayip veren oyuncular hepsine bayildim .Son bölüm hem gülerek hem ağlayarak izlemeye hazır olun .Sıradışı dizileri seviyorum .Keyifliydi .Çocukluk travması ve yetişkinlikte ki hastalık çok güzel işlenmiş .
Tüm Yorumlar
filmi ismine göre yargıladım ve fena yanıldım. eğer bir yakınınız bu illetle savaşıyorsa izlemesi gerçekten zor! genel olarak beğendiğim bir dizi oldu, foreshadowing detayları iyiydi. travma ve sonrasındaki hayatta kalma savaşı iyi işlenmiş. film kapağında 3 5 dangoz ilk bölümden sallamış onlara da selam olsun. bir de bazen kalp krizi geçirip ölen insanlara imreniyorum 2 yıl boyunca hastane ezberlemek zorunda kalmamları büyük nimet ama farkında değiller
Canım anneciğim 4 yıl önce ve canım kayınvalidem 1 yıl önce; ikisi de benzer süreci yaşadıktan sonra elleri ellerimde gitti. Öyle bir hale getiriyor ki bu illet insanları; yaşayanın gözündeki umut kırıntısına bir gün sevinçten ağlarken ertesi gün üzülüyor, kızıyorsunuz. Umut bittiğinde… Son günlerini, hatta saatlerini yaşayan yakınlarınız neden daha hızlı ölmüyor ve acı çekiyor diye onlara içerliyor, tanrıya kızıyorsunuz. Öyle bir illet çünkü bu. Annem’e bakarken hastane odasında “eğer ufacık bir iyiliğim dokunduysa birine annemi hemen alır mısın yanına, adilik yapmana gerek yok artık, anladık” gibi bir dua etmiştim ve ne olduysa 6 günde toplam 9-10 saat uyuyan ve uykuya dirençli ben o duadan sonra uyuya kaldım 35 dk. O 35 dk’da annem kalkmış, yastığını ayak ucuna koymuş, bir şeylerin yerini değiştirmiş ve satürasyonu 40 iken uyandım. Baktım cenin pozisyonunda ve ben aaa rahat uyuyor diye sevinirken yanına gittim, ama o da gitmek üzereydi. Öyle bir sarstım ki onu kendine geldi ve gülümsedi bana 32 diş, elimi okşadı, sonra bilinci kapandı. Ben yerimde zıplarken ve doktorlar müdahale ederken “sadece 35 dk uyumuştum” diye bağırıyordum. Öyle işte… 4 yıl geçti, acaba bana seslendi mi, ne düşündü diye düşünüyorsunuz içinizde sivri köşeli, ağır bir taş varmışçasına. Keşke iyi insanlar yatağında huzurla uykuya dalmışken tık diye gitse… En güzel ölüm bu, ölümün de güzeli oluyor çünkü..
Duyguyu acayip veren oyuncular hepsine bayildim .Son bölüm hem gülerek hem ağlayarak izlemeye hazır olun .Sıradışı dizileri seviyorum .Keyifliydi .Çocukluk travması ve yetişkinlikte ki hastalık çok güzel işlenmiş .
4 yıldır sakin sakin kabuğuma çekilmiş yaşarken karşılaştığım en zor dizi oldu. 20 yılda 4 defa deneyimlediğim zor süreçleri yeniden yaşatan bir yapım. İlki çok ağır gelse de sonrasında ” hehe benim bünye yaşam tarafında ” diye rahatlatıyor insan kendini. Bizim hastanelerde en zoru da diğer hastaların farklar üzerinden rol çalması durumları, büyük bencillikleri. Aa kızım senin çocuğun olmamış, aa kızım çok da gençsin, aa kızım çocuğun daha çok küçükmüş … Bu tarz durumlarda saçmalığı durdurmak için kırıcı olmayan ama andan sonra anlamlandıracağı cümleleri seçin. Böyle yaklaşan bir hasta teyzeye ” cennette patlıcan yoksa yaşadık” demiştim. Yaşamın doğum ile ölüm arasındaki süreç olduğunu unutamamak itici oluyor, bilginize.
canım babacığım
Çok sevdiğim bir arkadaşımı kanser nedeniyle kaybettim. Gerçekten çok iyi, çok güzel, yaşam dolu bir kadındı. Son ana kadar iyileşince yapacaklarını planlıyordu. Ülkemizde bu dizideki imkanlar sağlanmıyor. Kanser olduğu için kocası tarafından terkedilen kaç kadın oldu. Arkadaşım şanslıydı eşi son ana kadar yanında kaldı, evde ilgilenildi. Son zamanlarında görüşmeyi kabul ettiği çok aza sayıda arkadaşından biriyim. Saçını boyatmak istedi, kuaför ayarladım evinde saçını boyadık. Vefat ettiğini söylediklerinde koştum, yüzünü açıp öptüm, cenazesini yıkamaya yardım ettim. Öyle güzel görünüyordu ki uyuyan bir bebek gibiydi. Eğer gerçekten tedavisi varsa ve sadece para için insanlara acı çektiriyorlarsa diye düşünmeden duramıyorum.
Rip
Çokkk iyi sonu daha çok ağlattı
Bir dizide bu kadar ağlayacağımı düşünmezdim. Her bölümü ayrı güzel.